บทคัดย่อ
ปัจจุบันการทำ hemovigilance ยังมีข้อจำกัดหลายด้าน ประเด็นหลักคือการที่บุคลากรในองค์กรไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับ hemovigilance ไม่เข้าใจถึงความสำคัญจึงทำให้มีความร่วมมือในการทำ hemovigilance น้อย ปัจจัยสำคัญที่จะทำให้ระบบของ hemovigilance สัมฤทธิ์ผลได้จะต้องเริ่มจากการกำหนดนโยบายในทุกระดับตั้งแต่ระดับชาติไปจนถึงระดับสถาบัน ต้องมีการให้ความรู้ความเข้าใจแก่บุคลากรที่เกี่ยวข้องทุกระดับในองค์กรเพื่อสร้างความตระหนักถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้ในห่วงโซ่ของการบริการโลหิต โดยต้องทำให้ทุกฝ่ายเห็นประโยชน์ของการทำ hemovigilance ว่าสามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นและทำให้เกิดความปลอดภัยในการให้บริการโลหิต ซึ่งจะทำให้เกิดความเต็มใจในการนำระบบ hemovigilance ไปใช้อย่างครอบคลุม ส่งผลให้มีข้อมูลที่มากพอที่จะสามารถสะท้อนให้เห็นถึงปัญหา นำมาตั้งเป็นโจทย์เพื่อวิเคราะห์หาแนวทางแก้ไขป้องกัน รวมทั้งสามารถนำมาพัฒนางานบริการโลหิตได้อย่างต่อเนื่อง ทำให้งานบริการโลหิตในภาพรวมของทั้งประเทศมีความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
อย่างไรก็ตาม ในบทความนี้ไม่ได้กล่าวครอบคลุมถึงรายละเอียดของสาเหตุ กลไก พยาธิสภาพ และการรักษาภาวะแทรกซ้อนแต่ละชนิด ซึ่งผู้อ่านสามารถค้นคว้าเพิ่มเติมได้จากตำราเวชศาสตร์บริการโลหิต (Transfusion Medicine) และคู่มือแนวทางการเฝ้าระวังความปลอดภัยของโลหิต (Guideline on Hemovigilance) ซึ่งจะทำให้เกิดความเข้าใจในหัวข้อต่าง ๆ มากขึ้น