ปัญญาเพื่อความเข้มแข็งของชุมชน เป็นปณิธานของมหาวิทยาลัยพะเยา ที่มุ่งเน้นการนำปัญญาความรู้ มาพัฒนาชุมชน เพื่อให้ชุมชนสามารถพึ่งพาตนเองได้ โดยอาศัยการทำงานหลายๆ ด้านร่วมกัน ปัจจุบันชุมชนในพื้นที่จังหวัดพะเยามีการปลูกพืชสมุนไพรจำนวนมาก แต่ยังไม่สามารถสร้างรายได้ให้ครัวเรือนได้อย่างเพียงพอ ดังนั้นการทำงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับสมุนไพรจะช่วยต่อยอดให้เกิดองค์ความรู้ใหม่ เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีประโยชน์และตรงความต้องการของตลาด หรือเกิดนวัตกรรมในชุมชนได้ อาจารย์ บุคลากรมหาวิทยาลัย และบุคลากรสาธารณสุข จึงจำเป็นต้องได้รับการถ่ายทอดประสบการณ์จากผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจและเป็นแนวทางในการทำวิจัยเชิงประยุกต์ ตลอดจนนิสิตควรได้รับปลูกจิตสำนึกของ การนำความรู้ที่เรียนมาพัฒนาชุมชน เพื่อให้ชุมชนเข้มแข็ง สามารถพึ่งพาตนเองได้ในระยะยาว โดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์ยาวนานและเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปในด้านการพัฒนายาและการทำธุรกิจเพื่อชุมชน (Social Enterprise) คือ ศ.ดร.กฤษณา ไกรสินธุ์
ศ.ดร.กฤษณา ไกรสินธุ์ เป็นผู้ริเริ่มการวิจัยยาต้านเชื้อไวรัสเอดส์ในประเทศไทย จนกระทั่งประสบความสำเร็จในการผลิตยาสามัญชื่อ \"ยาเอดส์\" เป็นครั้งแรกในโลก ในปี พ.ศ. 2538 โดยประสบความสำเร็จในการผลิตยาชนิดแรกคือ \"ZIDOVUDINE\" (AZT) มีฤทธิ์ในการลดการติดเชื้อจากแม่สู่ลูก ภายหลังการค้นคว้าวิจัยต่อยากว่า 3 ปี (พ.ศ. 2536 - 2538) หลังจากนั้น ได้ริเริ่มผลิตยาอีกหลายชนิด โดยเฉพาะยา \"GPO-VIR\" หรือยาต้านเอดส์สตรีคอกเทลล์ ซึ่งเป็นการรวมตัวยารักษาโรคเอดส์กว่า 3 ชนิดในเม็ดเดียวเป็นครั้งแรกในโลก จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2542 องค์การอนามัยโลกเชิญกฤษณาไปที่ทวีปแอฟริกาเพื่อช่วยเหลือด้านเภสัชกรรม หลังจากนั้น ในปี พ.ศ. 2545 กฤษณาจึงตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันวิจัยและพัฒนาองค์การเภสัชกรรม
ภายหลังลาออกจากสถาบันวิจัยและพัฒนาองค์การเภสัชกรรมแล้วนั้น ได้เดินทางไปยังประเทศคองโกโดยลำพัง เพื่อตั้งโรงงานเภสัชกรรมแห่งแรกที่นั่น ใช้ระยะเวลาในการก่อสร้าง 3 ปี และประสบความสำเร็จในการผลิตยาต้านเชื้อไวรัสเอดส์ชื่อ \"Afrivir\" อันมีส่วนผสมของตัวยาเหมือนยาในประเทศไทย ซึ่งผลิตขึ้นได้ครั้งแรกในทวีปแอฟริกา ในปี พ.ศ. 2548 หลังจากนั้นได้เดินทางไปช่วยเหลืองานทางเภสัชกรรม ณ ประเทศแทนซาเนีย โดยสามารถวิจัยและผลิตยา \"Thai-Tanzunate\" ในประเทศแทนซาเนียได้สำเร็จ อันเป็นยารักษาโรคมาลาเรีย ซึ่งเป็นโรคระบาดในทวีปแอฟริกา และเดินทางช่วยเหลือประเทศอื่นๆ ได้แก่ ประเทศอิริคเทอร์เรีย ประเทศเบนิน และประเทศไลบีเรีย

ศ.ดร. กฤษณา ทำงานตามตารางงานของกระทรวงการต่างประเทศซึ่งไม่มีความแน่นอน ในวันหนึ่งๆ อาจพักแรม ณ ประเทศหนึ่งและทำงานในอีกประเทศหนึ่ง ผลงานการทำงานของเธอได้ตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์เยอรมันฉบับหนึ่ง ทำให้มีบุคคลสนใจในงานของท่าน และได้มีการนำไปสร้างภาพยนตร์เรื่อง อะไรต์ทีลีฟ - เอดส์เมดิเคชันออฟมิลเลียนส์ (อังกฤษ: A Right to Live - Aids Medication for Millions) ในปี พ.ศ. 2549 ซึ่งได้รับรางวัลเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเมืองคานส์กว่า 3 รางวัล รวมถึงการสร้างภาพยนตร์บรอดเวย์สหรัฐอเมริกาชื่อ คอกเทลล์ (อังกฤษ: Cocktail) ในเปิดแสดงในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2550 นอกจากนี้เธอยังได้รับรางวัลนักวิทยาศาสตร์โลก (อังกฤษ: Global Scientist Award) จากมูลนิธิเลตเต็น ประเทศนอร์เวย์ ประจำปี พ.ศ. 2547 รางวัลบุคคลแห่งปีของเอเชียประจำปี พ.ศ. 2551 รางวัลบุคคลดีเด่นของชาติ สาขาพัฒนาสังคม โดยคณะกรรมการเอกลักษณ์ของชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี และรางวัลแมกไซไซสาขาบริการสาธารณะประจำปี พ.ศ. 2552
ศ.ดร.กฤษณา ยังได้รับปริญญาบัตรดุษฎีบัณฑิตกิติตมาศักดิ์จากวิทยาลัย Mount Holyoke สหรัฐอเมริกา และเภสัชศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่และมหาวิทยาลัย สตราห์ไคลด์ ได้รับรางวัลศิษย์เก่าดีเด่นของโรงเรียนราชินี นักศึกษาเก่าดีเด่นมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปัจจุบัน เคยดำรงตำแหน่งคณบดีคณะการแพทย์แผนตะวันออก มหาวิทยาลัยรังสิต และยังคงทำงานช่วยเหลือด้านเภสัชกรรมแก่ประเทศในแอฟริกา รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาองค์กรช่วยเหลือด้านยาของเยอรมนี
คณะเภสัชศาสตร์ ร่วมกับอุทยานวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา จึงจัดประชุมวิชาการเพื่อสร้างแนวคิด แรงบันดาลใจ และแนวทางในการทำงานวิจัยที่มีประโยชน์ทั้งนักวิจัย และชุมชน เพื่อประยุกต์ใช้ให้แก่ชุมชนอย่างแท้จริง

1. เพื่อสร้างแรงบันดาลใจการทำวิจัยเพื่อชุมชน
2. เพื่อเป็นแนวทางการทำวิจัยเชิงประยุกต์ โดยพัฒนาสมุนไพรในพื้นที่ ให้เกิดเป็นยา ผลิตภัณฑ์ หรือนวัตกรรม ที่สามารถส่งเสริมเศรษฐกิจ เพิ่มคุณภาพชีวิต และทำให้ชุมชนเข้มแข็ง

Research, drug development, social entrepreneur, herb product